استان به استان

دندون دردم رو که چند وقت پیش راجع بهش گفتم روز دوشنبه به اوج رسید و به ناچار به پزشک مراجعه کردم که دوتا از دندونای عقل پوسیدگی شدید داشت و چون نزدیک عصب بود مجبور به جراحی شدم . واقعا فلسفه وجودی دندونای عقل رو نمیدونم وقتی که میخوان دربیان یه مصیبتی داریم وقتی هم که فاسد میشن مصیبتشون چند برابر میشه هیچ کارایی هم انگار ندارند چون به محض خراب شدن دکتر میگه بکش بندازش دور . دکتر بیچاره شد تا دندونام رو کشید قشنگ عرق از سر و روش می بارید حالا فکر کنید من زیر دست دکتر چه حالی داشتم 

الان شش روزه جراحی کردم هنوز صورتم ورم داره . فقط با چنگال میتونم غذا بخورم . کمی که عصبی میشم دردم بیشتر میشه و ...

دو روز اول هم که نه حرف میزدم و نه چیزی می خوردم فقط میتونستم با درد و ناله کمی بستنی بخورم 

ورزش یوگا رو که خیلی خوب داشتم پیش میرفتم با این عمل جراحی به فنا رفت (اینم یکی از خواص دندون عقل ) حالا دوباره کی همت کنم شروع کنم خدا داند

 

از روز جمعه تصمیم گرفتیم بیایم قم و فعلا موقتی اینجا باشیم تا تکلیف عمل جراحی همسرم روشن بشه .(یکی از همکارانم هر وقت زنگ میزنه ازم سوال میکنه کدوم استان تشریف داری !! میگم فلان استان . میگه تو خودت یه مارکوپولویی . هر وقت زنگ زدم یا کرمان بودی یا قم بودی یا تهران یا شمال.  شما مدام استان به استان میشی)

مستاجرمون خداروشکر خانه دار شد و داره اسباب کشی میکنه . درست از شب عروسی شون از اردیبهشت سال 98 ساکن طبقه اول شدند و تو این مدت خونه ما بودند زوج بسیار آرومی بودند گرچه تو این چهار سال ما اینجا نبودیم که باهاشون حشر و نشر داشته باشیم اما الان که دارند وسایلشون رو جمع می کنند من یه غم بزرگ تو دلمه حس می کنم دلم براشون تنگ میشه بودنشون یه دلگرمی بود برامون . همسرم اصلا به مستاجر اعتقادی نداره میگه وقتی خونه ای که خودت توش ساکنی بدی دست مستاجر خودتم مستاجر میشی .چون خودمون این چند ساله نبودیم و فقط هرازگاهی برای تعویض روحیه و زیارت میومدیم و برای این که خانه امنیت داشته باشه داد دست مستاجر . برای همین اینا که برن دیگه مستاجر بی مستاجر.

همسر از همین امروز داره دنبال رنگ کار میگرده و کاغذ دیواری انتخاب می کنه که پایین رو روبراه کنه و مثل گذشته تجهیزش کنه برای مهمانان شهرستانی . البته پایین که خالی بشه خیلی از وسایل اضافی که الان تو طبقه خودمون هست منتقل میشه اونجا و برای من خیلی بهتره ولی  خب از یه جهت دیگه هر ازگاهی باید برم پایین  برای نظافت

اینجا صد برابر بهتر از تهرانه . دوستی ها خالصانه تر، هوا پاک و پاکیزه، تردد راحت تر، ترافیک هست ولی هرگز به تهران نمیرسه، دسترسی به امکانات راحتتر، از همه مهمتر روابط انسانی به مراتب بهتر از تهرانه، (جمعه شب یکی از دوستان به محض اینکه متوجه شد داریم میاییم قم برای شام دعوت کرد)  اینجا خونه حیاط دار داریم و بسیار دلبازتر و بزرگتر از تهرانه که خودش تو روحیه آدم اثر داره . همسایه ها از حال هم با خبرند در شرایط بحرانی واقعا به هم کمک می کنند اینجا همسر هم روحیه اش بهتره .مدام  در رفت و آمده .  

 تو تهران واقعا حبس بودیم . به هرحال تصمیم جدیدمون اینه تا ببینیم خدا چی  می خواد شاید مجبور شدیم دوباره برگردیم تهران 

پسرم رو تو مدرسه قبلی ثبت نام کردم ببینیم این سال آخری این مدرسه چه گلی به سر مون میزنه . راستی مدرسه یه استخر خیلی خوب و تمیز و خلوت داره و برای والدین هم تخفیف ویژه! در اسرع وقت ثبت نام میکنم و مثل سالهای گذشته سه روز در هفته میرم استخر امیدوارم مشکل پوستی پیدا نکنم . در کنارش یوگا رو هم ادامه میدم باشد که رستگار شوم 

از حال بدم بگم که همچنان همانطور افسرده و پریشانم . روز جمعه که شام دعوت شدیم از اول مهمونی تا آخرش کنار صاحب خونه زار زدم و گریه کردم طفلکیا مثلا میخواستند دور هم خوش باشیم ولی من کوفتشون کردم . اونا هم همراه من اشک ریختند ولی خیلی بهم توصیه کردند برم پیش روان شناس اما من میدونم به این راحتی ها حال دلم خوب نخواهد شد فقط مرگ میتونه منو رها و آزاد کنه ...

پی نوشت : یه سری آدم لمپن بی سواد و بی چاک و دهن و مریض روحی تو بلاگ اسکای وجود داره که فکر میکنند خیلی شاخن برای همین نشستن سرک می کشند تو وبلاگا و بعدشم شکر اضافی می خورند برای این قبیل ارازل و اوباش و مریضای روانی  بلاگ اسکای عمیقا شفای عاجل آرزو میکنم